چرا اجداد ما کشور کوردی برای ما ایجاد نکردند

را: جوانرویی

این پرسشی ست که گاهی از خود و دیگران میشنویم.این پرسش بخودی خود ایرادی ندارد اما منشاء آن جای دیگرست و حیله کثیفی در ورای آن است و آن القاء کردن به ملت کرد و پذیرفتن اینکه کردها کیان و دولتی نداشته اند تا روح و غرور ملی و حس سروری بوجود نیاید که تا حدودی هم موفق شدەاند اما این سرزمین خود با زبان تاریخ با ما آشکار سخن میگوید.

این سوال از جانب کسانی مطرح میشود که جدا از فهم صحیح شرایط گذشته و حال،تاثیراتی است که از تاریخهای مکتوب و مسموم صدسال گذشته(آغاز دولت ایرانی) گرفته اند.اگر منظور سلطه است تاریخ میگوید ملت کرد و اجداد ما همیشه سربلند و مستقل و حتی الامکان زیر سلطه ای نبوده اند و آنچه بوده نوعی ارتباط و رابطه بوده که آنهم بصورت اندک و محدود.

کسانی که اینگونه میگویند باید از آنها پرسید با اینکه اینهمه حکومت بعد از اسلام در نواحی ایران بوده اند(سامانیان-صفاریان-آل بویه-افشاریه-خوارزمشاهی و بسیار دیگر)چگونه است که در تمام نواحی ایران و شهرها و ولایات آثاری از آنها بوده و هست ولی در سرزمین کردستان اینچنین نیست،ولی مثلا آثار دوران ماد در کردستان فراوان است.(منظور از گاهی ارتباط بوده مثال پلهای بیستون که مربوط به دوره صفوی است که بخاطر روابط گاها حسنه و خویشاوندی و حتی مذهبی با حاکمان وقت و بخصوص سادات در منطقه بوده است).
کردستان در همیشه تاریخ بعنوان ملت و سرزمینی واحد زیسته اند(بعنوان مثال چنگیزخان در کردستان آیا توانست مثل دیگر نقاط ایران کشتار کند و بسوزاند،خیر چون کردستان ملت و جامعه ای واحد بوده است ولی میبینیم با لشکری نه چندان زیاد تمام ایران را براحتی تسخیر کرد) و و با توجه به طبیعت بکر و غنی، در اوج قدرت و یا ضعف، مردمانش همیشه در کردستان مانده اند و همانند سایر اقوام و ملل دیگر، بفکر تصرف و غارت نواحی دیگر جهت کسب منابع تغذیه و….نبوده اند.مثالی میزنم فرض کنید دوران مدرن و ماشینی اکنون نبود آیا بنظر شما اگر کردستان حکومتهای قدرتمندی هم میداشت آیا بسمت شرق و ایران و بیابانهای آن لشکر میکشیدند؟ قطعا نه.

بخاطر اینکه آنچه که آنجا قرار است تصرف کنند هزار برابرشو در سرزمین خود دارند(آب،مراتع،دام..).پس آنهاییکه از امپراطوری 2500ساله مکتوب 150سال اخیر میگویند بروند در دل تاریخ و ببینند آنزمان که تمام ایران و حتی خاورمیانه 600 سال به حکومت بغداد و خلفای قدرتمند عباسی باج و خراج میدادند و هزاران کیلومتر دورتر از بغداد از خراسان و نیشابور و جاهای دیگر زیر سلطه آنها بود در مجاورت و نزدیک آنها کردستان و حاکمان کردی آن سکه خود به نام خودشان ضرب میکردند و حتی خلفای عباسی از ترس و بیم به آنها القاب و عناوین میدادند(ناصرالدین،ناصرالدوله لقب بدر بن حسنویه به نقل از تاریخ ابن کثیر،ابن اثیر،ابن الجوزی و…)

راه دور نرویم، همه میدانیم که چند سال قبل از تشکیل حکومت مرکزی در ایران قحطی وحشتناکی رخ داد که حدود نصف ایران از گرسنگی مردند حالا من از شما میپرسم بروید از پدربزرگها و افراد مسن خانواده تان(تاریخ مستدل و مستند) بپرسید که اصلا چیزی در کردستان بوده یا نه،جواب نه است و حتی اطلاع هم ندارند، پس ما ارتباطی با بیرون کردستان نداشتیم والبته زیر سلطه آنها هم واضح است که نبودیم.
جهت آشکار کردن بغض و کینه در تاریخ مکتوب ١٣٠٠ ساله تاکنون شما را به تاریخ نگاشته شده این دوران میبرم که همه ما در همه کتب تاریخی خوانده ایم آل بویه یکی از قدرتمندترین و افتخار آمیزترین حکومتهای ایرانی بعد از اسلام بوده است که بر بسیاری از ایران حکومت میکرده اند بروید از تاریخ بپرسید با اینکه آل بویه در مجاورت کردستان بوده اند آیا هیچگونه سلطه ای بر کردستان داشته اند؟جهت اطلاعتان عرض کنم در همان زمان حکومت قدرتمند حسنویه در کردستان حکومت میکرده اند که آل بویه هیچگونه برتری حتی از نظر مقایسه ای با آنها نداشته اند و گاها حسنویه از نظر مانور قدرت برتر از آنها بوده اند(تسخیر ری توسط خاندان حسنویه در نتیجه اختلافات داخلی آل بویه) حالا از شما میپرسم با آنکه هزاران بار از آل بویه خوانده و شنیده اید آیا جایی ازین حکومت کردی میدانستید.خواستم بخش اندکی از مسموم بودن تاریخهایی که حکومتهای مرکزی در صد سال اخیر نگاشته اند را خودتان قضاوت کرده باشید.آنهایی که تحت تاریخ پرغرض قرار گرفته اند بدانند که ١١٠٠ سال پبش کردستان و حاکمان آن سکه ضرب میکردند و بجای یک ضرابخانه دو ضرابخانه در کردستان بوده است.(تاریخ کمبریج)

در همه دورانهای تاریخ سرزمین و مردم کردستان دارای یک استراتژی خاص و ویژه بوده اند که در سایر اقوام دیده نمیشود که در آن نکته مهمی است که جواب پرسش نوشتار در آن نهفته است و آن این است که این سرزمین و ملت بدلیل غنی بودن طبیعت و تامین غذا و دام در داخل خود کردستان استراتژی حفظ و ماندن در این سرزمین را بر هر تسخیر و تصرفی ترجیح داده وحتی الامکان توجهی مثلا بشرق و بیابانهای آن نداشته اند و اگر اندک توجهی بوده بسمت غرب بوده(همانند ایوبیان که در اوج قدرت و حکومت هیچوقت بسمت شرق و ایران مرکزی نمیایند)

هدف از بیان این مطالب این نبود که غرق در گذشته بشویم و غافل از آینده،غرض این بود که هر قوم و ملتی بهرحال فرهنگ و تاریخ و گذشته ای داشته و نمیتوان با معیارهای امروزی دیروز را داوری کنیم و امتیاز دهیم،ما دنبال گذشته نمیرویم و البته اجازه نمیدهیم آنرا هم از ما بگیرند و با تاریخها و نوشته های مسموم و مغرضانه روح ملی فرزندان ما را سرد و خاموش و از خود بیگانه کنند،هر کسی بدنبال جواب سوال تاریخ کردستان باشد حتما لازم است از همه کتب تاریخی استفاده نماید و حتی الامکان از تاریخ جعل استعمارگر دوری کند…
در آخر این را هم بگویم هر چند گذشته مهم است و بخشی از هویت ماست ولی بفرض نداشتن هیچ تاریخی هم اتفاق خاصی نمیفتد و اگر تلاش و خرد باشد میتوان بهرجا بدون تاریخ هم رسید، آیا آمریکا کتیبه های باستانی و لوح و نقش رستم و تخت جمشید وطاق بستان داشته که به اینجا رسیده؟خیر ولی اکنون بزرگترین قدرت نظامی و علمی و اقتصادی دنیاست،و یا چنگیز خان، روزی جهان را تسخیر کرد و چه تاریخی پرغرورتر ازین،آیا اکنون اصلا میدانید مغولستان کجاست و چه جایگاهی از نظر نظامی،اقتصادی،علمی در جهان دارد؟!!!

براستی کردستان بهترین تاریخ را دارد مردمی با کمترین میزان سلطه گری و کمترین میزان سلطه پذیری،این تاریخ ماست و ملت کرد باید بدانند که اجداد و پیشینیان ما همیشه مستقل و سربلند زیسته و هیچ حکومت قدرتمند و نیمه قدرتمندی نتوانسته است بر آنها سلطه یابد و شاید در تمام تاریخ فقط این صدسال اخیر است که مردمانی غیر از قبیله ما در سرزمین ما حضور دارند و بر ما حکومت میکنند، پس آنانی که بر اجداد و پیشینیانمان نادانسته خرده میگیرند بدانند اگر خرده ای باشد بر ما و نسل ماست و بس..