دکتر پژواک کوکبیان
استراتژی سه مرحلەای برای رهایی از استعمار ایران
مقدمه
کوردستان مستعمره‌ی ایران است . کوردستان یک مستعمره فرهنگی، سیاسی ، نظامی و اقتصادی ایران است. طولانی بودن این استعمار و استقرار هژمونی نهادهای استعماری، آن را نهادینه و عادی کرده است. ذهن و تن کوردستان، رنجور ظلم و استعمار و چپاول است.
سه استعمار : استعمار ذهنیت، استعمار جسم و استعمار نهادی ، درد کوردستان است.
ایران بزور مستعمره‌ای را اداره می کند و سیاستی را پیاده می کند که در ریاکاری، دغلکاری و درندگی بی‌نظیر است. ایران با وقاحت تمام در سرزمینهای زاگرس و کوردستان مستقر شده و قوانین و مقرراتی بوجود آورده که هیچ ارتباطی با نظر ساکنان کوردستان ندارد، زیرا که نه سوالی از ملت ما شده و نه منفعتی برای ملت کورد لحاظ شده است.
وضعیت کنونی زاگرسیان کورد همانند دربندان ایران میباشد. کوردها چیزی جز زنجیرهایی بر پای ندارند که از کف بدهند و در عوض سرزمین ثروتمندی دارند که دوباره میتوانند صاحب شوند. تاریخا ایران همانند یک ارباب بر زاگرس ظلم و ستم کرده و هر دستاوردی که در طی مبارزه برای آزادی بدست می آید، از لطف این ارباب نیست، بلکه نتیجه مرگ این ارباب است. اولین دستاورد زمانی حاصل میشود که آگاهی و بیداری نسبت به وجود یک استعمار و غارت سیستماتیک اتفاق افتادە باشد.
واقعیت اینست که هرگاه ملت های مستعمره اداره ثروتهای ملی خویش را در دست بگیرند تعادل اقتصادی اشغالگر سابق برهم می خورد. زیرا دگرگون شدن اقتصاد استعماری و رشد صنایع تبدیلی که ورودی آن مواد اولیه‌ای است که از کوردستان چپاول میشود ، سبب می گردد که کالا و خدمات ارزانتر توسط مستعمرات سابق مهیا شود و رقابت برای ایران استعمارگر غیرممکن شود.
ما می دانیم که در درجه اول آنچه برای استعمار ایرانی مهم است بانک های مستقر، امتیازات بهره برداری، املاک اشغالی و شریان‌های چپاول آب ، زمین، کارگر بی‌مزد، دامپروری، کشاورزی و معادن است و تمامی مسایل دیگر حاشیه و جهت فریب است.
بله، کوردستانی‌ها باید بدانند که با دست رو دست گذاردن نمی‌توان انتظار تغییر داشت، تنها ثروتی که مبارزان زاگرس دارند عطش آنها برای آزادی از یوغ است. تا زمانی که پرچم بیگانه در سرزمین ما برافراشته و خاک ما زیر چکمە و پوتین آنان است، کوردستان از نظر نظامی تحت اشغال، از نظر اقتصادی تحت استعمار و از نظر فرهنگی ژنوساید هویتی ، آسیمیله و از خود باخته است.
راهکار هر یک از این سه استعمار یک گلوله میباشد، لذا استراتژی سه مرحلەای برای رهایی لازم است.
استعمار اول
ذهن کوردستان اسیر و تحت چنبره ایرانیت و ایرانی بودن است. تا ذهن و هویت کوردستانی از چنبره استعماری ایران رها نگردد، تن آن آزاد نخواهد گشت . آگاهی به استقلال هویت کوردستانی از هویت ایرانی، لازمه عبور از مرحله اول می باشد. درک و قبول این اصل که هویت کوردستانی جدا از هویت ایرانی است، مرحله اول حرکت بسوی آزادی است.1
گلوله اول را باید بە خودمان، خود ناآگاه شلیک کرد. این گلوله همان خودآگاهی به آسیمیلیلاسیون و سلطه ذهنی ایران بر همه ابعاد زندگی میباشد، باید از ناآگاهی بیدار شد.
شرط اول بیداری فردی و بلوغ فکری شهروندان به خودآگاهی هویت کوردستانی و خروج از قید ذهنیت ایرانی بودن میباشد. یک فرد زاگرسی باید بر ترس نهادینه شده غالب گردد و با شلیک این نخستین گلوله است که اولین حلقەی زنجیر، اسارت ذهنی خود را از هم می شکافد. در حقیقت او به ذهنیت استثمار شده و مسموم پیشین و کهنه‌ی خود شلیک می‌کند و هویت برده، بنده و استثمارشده‌ی خویش را می‌کشد. این انسان دوباره متولد شدەی جدید، انسانی آزاد، مبارز و مفید که به خود، خانواده، شهر و ملتش باور و اعتقاد دارد. این گلوله‌ی اول سبب می شود که دیگر خود را انسانی حقیر، و استعمارگر را قدرتمند و عظیم نبیند. این ذهنیت زهرآگین ایرانیت باید از تن کوردستان پاک و سم زدایی شود. مائو میگوید ؛” فکر و سئوالی که در بطن مردم متولد میشود، اسلحه پرقدرتی است که از میان بردن آن امکانپذیر نیست، همگیر که شود، پایدار و ماندنی خواهد شد.”
گلوله اول شلیک به حلقه زنجیر ذهنی میباشد که خود را ایرانی میداند.
استعمار دوم
استعمار دوم اشغال سرزمینی، جسم رنجور و دربند زاگرس است. کوردستان اشغال نظامی شده و اسیر سازمانهای استعمار است. حضور فیزیکی سازمانهایی که چپاول اقتصادی و فرهنگی می کنند، مصداق واقعی تاراج است. سیستم آموزشی ، سازمانهای اداری و کشوری، موسسات مدیریت منابع و اقتصاد همه همانند یک پادگان، استمرار استعمار ایرانی میباشند. مرحله دوم حرکت بسوی آزادی، زدودن خاک کوردستان از این استعمار است. لازم است حضور فیزیکی اشغالگر پایان یابد.
متجاوز به خانه دستبرد زده است و با بوروکراسی، چکمه و اسلحه اش چپاول می‌کند، آن هنگام است که گلوله دوم باید شلیک شود، طبق تمام قوانین دنیا، دستگیری و ضربه به اشغالگرو سارق حین ارتکاب جرم، دفاع مشروع محسوب میشود. این همان چکمه ای است که بر گردن و سر فرد کوردستانی فرو رفته است. نه اجازه فریاد می دهد نه مجال تنفس.
گلوله دوم شلیک به چکمه و حضور استعمار ایرانی در سرزمین مادری و نیشتمان است. مبارزه برای اخراج فیزیکی اشغالگر قدم دوم است.
استعمار سوم
سارق از خانه بیرون انداختە شده و خانه باید مرتب و بسامان شود، نیاز به برنامه ریزی اقتصاد و مدیریتی دارد، اعضای خانه و ساکنان خانه تصمیم دارند برای تقسیم کار رای گیری کنند، هر رای که ساکنان خاک و خانه به صندوق رای می‌اندازند ، سدی برای جلوگیری از استبداد است.
مشکل کلاسیک و قدیم سرزمین های جهان سوم نبود و عدم سازمانهای تحت مدیریت مردمان همان سرزمین است. در وجود بسیاری از آنها استبداد مرکزگرا به صورت سازمانی، تزریق و نهادینه شده است، لذا عدم وجود انتخابات حقیقی، مستقیم و بستر مناسب برای حکومت مردم بر مردم اساسی ترین مشکل پس از رهایی واخراج بسیاری از مردمان تحت ستم است. استبداد بیگانه نباید با یک استبداد خودی جایگزین شود. لذا ایجاد موسسات قانونمدار خودی، سازمان، نهاد، مجلس و دولت کوردستانی لازمه ممانعت از بازتولید استبداد ایرانی و گذار از مرحله سوم است. مرحله سوم همەپرسی، استقرار موسسات دموکراتیک، نهادسازی و مدرنیزاسیون سازمانهای خودی میباشد.
این گلوله سوم است. این گلوله پایانی بر جسد نیمه جان استبداد ، استعمار و ظلم و تجاوز است.
شرکت در رای، رفراندوم، و نظر دادن نسبت به مسائلی که مربوط به زاگرس و کوردستانی، یک حق است. مـاندلا همواره اعلام مینمود که قانون اشغالگر را تا زمانیکه از مجلس ملی سرزمین مادری تصویب نشده باشد، معتبر نمیداند. کوردستان، قانون ایران را تا زمانیکه از پارلمان زاگرس و کوردستان تصویب نشده باشد، برسمیت نمیشناسد. تقسیم بندی و تجزیه کوردستان به پنج استان را نیز برسمیت نمیشناسد. مجلس ملی کوردستان مرجع قوانین و مقررات حاکم بر کردستان است و هیچ قانون، دستورالعمل و آئین‌نامه‌ای که از پارلمان خاکی بجز کوردستان صادر شده باشد، قابل اعتنا، معتبر و اجرا نخواهد بود.
گلوله سوم برگەهای رای میباشند که به سمت سیستم اشغالگر، موسسات، قوانین و بروکراسی مرکزگرایانه شلیک میشوند. گلوله سوم، برگه رای فرد کوردستانی به استقرار حاکمیت ملی کوردستانی است.
هرگونه استفاده، کپی، ارجاع و بازنشر مطالب با ذکر نام نویسنده و ماخذ مجاز میباشد.
He is the author of Cocolonialism, the book about new multi-dimensional international take-over of countries and how near colonizer and far colonizer has taken over the mind, land, institutions and monetary systems of majority of countries. In the economics, his works are focused on complementary and parallel currency systems.
- رای گیری سرزمینی: سپری در برابر دیکتاتوری اکثریت و توتالیتاریسم پوپولیستی - 03/06/2025
- بدرود کاکە گیان - 02/28/2025
- کاکه برا ماڵئاوا - 02/28/2025