استان فارس کنونی بخشی از کوردیای باستان

ابن البلخی در کتاب فارسنامه درباره ی طوایف کورد ساکن Persia از جمله شبانکاره چنین می نویسد : ” به روزگار قدیم می نویسد : ” ذکر کوردان پارس به روزگار قدیم , کوردان پارس پنج رم بوده اند و هر یک رم صد هزار حومه … و چندان شوکت که لشکر فارس را بودی از این کوردان بودی که سخت بسیار بودند و با اسبان و سلاح و چهارپایان. ” پروفسور ان لمبتون در تاریخ ایلات ایران از قول ابن البلخی می‌نویسد: کوردان زبدگان لشکر ساسانی بودند. از جمله طوایف کورد در فارسی شبانکاره است که در حدود سال ٤٢١ میلادی حکومتی تشکیل دادند و تا ٧٥٦ دوام کردند. در مجمع الانساب شبانکاره یی آمده است : ” طایفه‌ی شبانکاری از اسباط اردشیرند و نام شبانکارگی برایشان بر دو وجه است… “. بنابر آنچه در فارسنامه‌ی ابن البلخی مسطور است, یکی از عشایر شبانکاره رم الباذنجان بوده که همان بازرنگی است و ساسان که در استخر فارس می زیست و موبد معبد آناهیتا بود – زنی از خاندان بازرنگی به نام رام بهشت را به همسری برگزید که از او پاپک به وجود آمد. بنا بر مقدمات مذکور جد اردشیر یعنی ساسان از طایفه‌ی شبانکاره و مادر پاپک از طایفه‌ی کورد بازرنگی است. با این ترتیب می توان اردشیر را کورد نامید. در تاریخ طبری و الکامل ابن اثیر ترجمه‌ی نامه ای از اردوان پنجم آخرین پادشاه اشکانی خطاب به اردشیر درج شده است. با این عبارت : ” انک قد عدوت طورک و اجتلبت حتفک, ایها الکردی المربی فی خیام الاکراد من اذن لک فی التاج الذی لبسته؟ ” یعنی : تو پای از گلیم خویش بیرون نهادی و مرگ را به جانب خویش کشیدی ای کوردنژاد که در چادر کوردان پرورده شده ای! ترا که اجازت داد که تاج بر سر بگذاری؟ با توجه به دلایل مذکور و قرائن دیگر , بسیاری از مورخان ساسانیان را کورد می دانند و ساسانیان را به نام دومین حکومت قدرتمند کورد میدانند.

سرچشمه

کتاب شبانکاره (کردان باستان، گذشته و پراکندگی آن) نوشته معتصم حسینی

پ.ن : در متن اصلی واژه کورد، کُرد نگارش شده است.